Donderdag 18 oktober 2018 - Dag 5
In de vroege en frisse ochtend wandelen we in een kwartiertje naar het congrescentrum, waar we de gehele dag zullen doorbrengen. En hoewel voor vandaag regen was voorspeld, komen we, zonder spatje regen, droog aan in de ontvangstzaal waar onze naambadges al klaar liggen. Ook hier voelen we ons welkom door de gastvrije houding, koffie en zoete lekkernijen op grote schalen.
De congreszaal is indrukwekkend. Met een benedenzaal en balkon is genoeg ruimte voor de 600 collega’s die, net als wij, nieuwe inzichten op hopen te doen over technologische innovatie in het onderwijs. De conferentie wordt onder andere geopend door de ESHA president Toomas Kruusimagi - de man waar we eerder al kennis mee hebben mogen maken in zijn Tallinn English College.
Al snel wordt duidelijk dat het onmogelijk is om alle inspirerende sprekers in deze blog op te nemen. Een kleine greep uit de visionairs die het podium betreden, geeft misschien wat zicht op de veelheid aan informatie die we mee naar huis nemen.
De congreszaal is indrukwekkend. Met een benedenzaal en balkon is genoeg ruimte voor de 600 collega’s die, net als wij, nieuwe inzichten op hopen te doen over technologische innovatie in het onderwijs. De conferentie wordt onder andere geopend door de ESHA president Toomas Kruusimagi - de man waar we eerder al kennis mee hebben mogen maken in zijn Tallinn English College.
Al snel wordt duidelijk dat het onmogelijk is om alle inspirerende sprekers in deze blog op te nemen. Een kleine greep uit de visionairs die het podium betreden, geeft misschien wat zicht op de veelheid aan informatie die we mee naar huis nemen.
Kersti Kaljulaid - President of the Republic of Estonia
Na een voorzichtig applaus komt de president van Estland met ferme passen het podium op lopen. Een pittige dame met een kortgeknipt kapsel in een blauw jurkje. Hoewel zij geen eenduidig antwoord heeft op de vraag waarom het onderwijs in Estland zo goed scoort, geeft haar voorkomen direct aan dat ze weet waar ze naartoe wil met haar land.
Ze vertelt ons dat gelijkheid altijd een belangrijke waarde in het onderwijs is geweest. Net als andere vrouwen in het land, hebben haar eigen moeder en oma altijd gevochten voor gelijke rechten. In deze tijd vindt ze het belangrijk dat we de kinderen voorbereiden op de snel ontwikkelende technologie en globalisering. Ze vertelt ons dat we ervan doordrongen moeten zijn dat kinderen na hun studie overal ter wereld terecht kunnen komen, waarbij zij in staat moeten zijn om zich te kunnen verplaatsen in een ander. Het is onze opdracht om nog beter aan te sluiten op de belevingswereld van deze generatie kinderen. Ze maakt daarbij een mooi bruggetje naar haar eigen zoontje... Hij verveelt zich op school een beetje, omdat de lessen Engels niet goed aansluiten op wat hij al aan taalgevoel heeft opgedaan via YouTube en computerspelletjes.. ‘Richt het onderwijsprogramma daarom in als een computerspel, waarin kinderen vanuit feedback en gebaseerd op talenten en interesses, uitgedaagd worden en door kunnen groeien naar het volgende level.’
Meer info over de Kersti Kaljulaid? Zie www.president.ee.
Ian Jules - Learning for the always-on generation
Hoewel de oudere man op het eerste gezicht wat vermoeid doet overkomen, is het tegenovergestelde waar. Met veel energie en humor geeft de man geeft een Speech ‘with a capital S.’
Zijn boodschap: onze traditionele manier van leren en lesgeven is niet langer houdbaar. Het in hapklare brokken aanbieden van informatie, in de vorm van teksten en plaatjes, is niet meer effectief voor onze hedendaagse generatie. Deze digitale generatie is ‘visual, light and sound trained’, terwijl de huidige generatie leraren vooral nog ‘paper trained’ is. Wij hebben geleerd vanuit woorden en teksten, terwijl de huidige en toekomstige generaties leren vanuit plaatjes, video, geluid, beleving... Een ‘Phigital Interface’ is nodig. Het bewijs? Kinderen gebruiken YouTube om antwoord te krijgen op vragen, in plaats van de Google zoekbalk. Zijn boodschap? Hoewel lees- en schrijfonderwijs nog steeds een belangrijke basis vormt -het is niet meer genoeg. Integreer visuele communicatie en multimedia in het nationaal curriculum. Want dan haal je in ieder kind het beste naar boven.
Behoefte aan praktische artikelen over de achtergrond van ‘the always-on generation’? Zie bit.ly/ESHA2018.
Na een laatste spreker en een goed verzorgde lunch mogen we aansluiten bij verschillende ‘tracks’. Tracks waarin Italiaanse, IJslandse, Estse en Finse directeuren en leerkrachten ons meenemen in de praktijk van alledag. De organisatie biedt hiermee de mogelijkheid om zichtbaar te maken hoe de eerder gesproken woorden plaats krijgen in Europese scholen en klassen. Want hoe mooi de eerdere speeches ook zijn; het is uiteindelijk de leerkracht die het verschil kan maken.
Wanneer ook deze praktische voorbeelden met ons gedeeld zijn, drinken we met elkaar nog een kop koffie in de lounge; in een hoekje met comfortabele stoelen dat we als Meer Primair min of meer veroverd hebben. Het laatste deel van de dag gaat zo van start.
Linda Liukas - Principles of play and what does it mean to principals
Linda wordt aangekondigd als de ‘Lovely Linda Liukas’ -en toegegeven, zo ziet ze er ook wel uit met haar blonde knotje en lieflijke gezicht. Lovely Linda is de auteur van ‘Hello Ruby’. Linda vertelt ons dat we taal leren door creatief te zijn. Niet door grammaticaregels uit het hoofd te leren, maar door verhalen te schrijven, poëzie te maken... En zo werkt het ook met programmeren en coderen. Hoewel er al genoeg op de markt was op het gebied van programmeren, vroeg Linda zich af waar ‘het verhaal’, dat zo essentieel is bij het leren van computational thinking, was gebleven.
Linda vertelt ons over Ruby. Een klein meisje met ontzettend veel fantasie. Ze is vastberaden om iedere puzzel in de wereld op te lossen. Kinderen leren door haar boek hoe een groot probleem klein gemaakt kan worden, want: eigenlijk bestaat het grootste probleem in de wereld slechts uit kleine probleempjes bij elkaar. Linda heeft in haar boeken de stelregels van programmeren en coderen verwerkt en noemt dit het ABC: algoritme, boolean en creativiteit en computers. Spelenderwijs leren de kinderen de basis voor coderen en programmeren -zonder daarbij een mobile device aangeraakt te hebben.
Meer weten over Hello Ruby? Zie www.helloruby.com
Na wat woorden van ‘onze’ Toomas, lopen we de congreszaal uit -terug naar het hotel. Morgen is de laatste, volledige dag van deze studiereis. Zullen we, na alle inzichten en ideeën die we al hebben opgedaan, nog iets kunnen leren?
Na een voorzichtig applaus komt de president van Estland met ferme passen het podium op lopen. Een pittige dame met een kortgeknipt kapsel in een blauw jurkje. Hoewel zij geen eenduidig antwoord heeft op de vraag waarom het onderwijs in Estland zo goed scoort, geeft haar voorkomen direct aan dat ze weet waar ze naartoe wil met haar land.
Ze vertelt ons dat gelijkheid altijd een belangrijke waarde in het onderwijs is geweest. Net als andere vrouwen in het land, hebben haar eigen moeder en oma altijd gevochten voor gelijke rechten. In deze tijd vindt ze het belangrijk dat we de kinderen voorbereiden op de snel ontwikkelende technologie en globalisering. Ze vertelt ons dat we ervan doordrongen moeten zijn dat kinderen na hun studie overal ter wereld terecht kunnen komen, waarbij zij in staat moeten zijn om zich te kunnen verplaatsen in een ander. Het is onze opdracht om nog beter aan te sluiten op de belevingswereld van deze generatie kinderen. Ze maakt daarbij een mooi bruggetje naar haar eigen zoontje... Hij verveelt zich op school een beetje, omdat de lessen Engels niet goed aansluiten op wat hij al aan taalgevoel heeft opgedaan via YouTube en computerspelletjes.. ‘Richt het onderwijsprogramma daarom in als een computerspel, waarin kinderen vanuit feedback en gebaseerd op talenten en interesses, uitgedaagd worden en door kunnen groeien naar het volgende level.’
Meer info over de Kersti Kaljulaid? Zie www.president.ee.
Ian Jules - Learning for the always-on generation
Hoewel de oudere man op het eerste gezicht wat vermoeid doet overkomen, is het tegenovergestelde waar. Met veel energie en humor geeft de man geeft een Speech ‘with a capital S.’
Zijn boodschap: onze traditionele manier van leren en lesgeven is niet langer houdbaar. Het in hapklare brokken aanbieden van informatie, in de vorm van teksten en plaatjes, is niet meer effectief voor onze hedendaagse generatie. Deze digitale generatie is ‘visual, light and sound trained’, terwijl de huidige generatie leraren vooral nog ‘paper trained’ is. Wij hebben geleerd vanuit woorden en teksten, terwijl de huidige en toekomstige generaties leren vanuit plaatjes, video, geluid, beleving... Een ‘Phigital Interface’ is nodig. Het bewijs? Kinderen gebruiken YouTube om antwoord te krijgen op vragen, in plaats van de Google zoekbalk. Zijn boodschap? Hoewel lees- en schrijfonderwijs nog steeds een belangrijke basis vormt -het is niet meer genoeg. Integreer visuele communicatie en multimedia in het nationaal curriculum. Want dan haal je in ieder kind het beste naar boven.
Behoefte aan praktische artikelen over de achtergrond van ‘the always-on generation’? Zie bit.ly/ESHA2018.
Na een laatste spreker en een goed verzorgde lunch mogen we aansluiten bij verschillende ‘tracks’. Tracks waarin Italiaanse, IJslandse, Estse en Finse directeuren en leerkrachten ons meenemen in de praktijk van alledag. De organisatie biedt hiermee de mogelijkheid om zichtbaar te maken hoe de eerder gesproken woorden plaats krijgen in Europese scholen en klassen. Want hoe mooi de eerdere speeches ook zijn; het is uiteindelijk de leerkracht die het verschil kan maken.
Wanneer ook deze praktische voorbeelden met ons gedeeld zijn, drinken we met elkaar nog een kop koffie in de lounge; in een hoekje met comfortabele stoelen dat we als Meer Primair min of meer veroverd hebben. Het laatste deel van de dag gaat zo van start.
Linda Liukas - Principles of play and what does it mean to principals
Linda wordt aangekondigd als de ‘Lovely Linda Liukas’ -en toegegeven, zo ziet ze er ook wel uit met haar blonde knotje en lieflijke gezicht. Lovely Linda is de auteur van ‘Hello Ruby’. Linda vertelt ons dat we taal leren door creatief te zijn. Niet door grammaticaregels uit het hoofd te leren, maar door verhalen te schrijven, poëzie te maken... En zo werkt het ook met programmeren en coderen. Hoewel er al genoeg op de markt was op het gebied van programmeren, vroeg Linda zich af waar ‘het verhaal’, dat zo essentieel is bij het leren van computational thinking, was gebleven.
Linda vertelt ons over Ruby. Een klein meisje met ontzettend veel fantasie. Ze is vastberaden om iedere puzzel in de wereld op te lossen. Kinderen leren door haar boek hoe een groot probleem klein gemaakt kan worden, want: eigenlijk bestaat het grootste probleem in de wereld slechts uit kleine probleempjes bij elkaar. Linda heeft in haar boeken de stelregels van programmeren en coderen verwerkt en noemt dit het ABC: algoritme, boolean en creativiteit en computers. Spelenderwijs leren de kinderen de basis voor coderen en programmeren -zonder daarbij een mobile device aangeraakt te hebben.
Meer weten over Hello Ruby? Zie www.helloruby.com
Na wat woorden van ‘onze’ Toomas, lopen we de congreszaal uit -terug naar het hotel. Morgen is de laatste, volledige dag van deze studiereis. Zullen we, na alle inzichten en ideeën die we al hebben opgedaan, nog iets kunnen leren?
Reacties
Een reactie posten